Let op, dit artikel is ingescand en met tekstherkenningssoftware omgezet. Vandaar dat er nogal wat fouten in de tekst kunnen voorkomen.

Ik wil nu wel eens serieus genomen worden

Bron: Story - 6 jul 1990

Verscholen achter haar grote zonnebril ligt Linda de Mol op een lange witte strandstoel. Lui uitgestrekt onder een dak van palmbladeren op het strand van het Golden Tulip Hotel op Aruba. Naast haar haar broer John die demonstratief een dik boek voor zijn gezKht houdt en slechts een gebromde groet laat horen. Hij wil kennelijk niets met het interview te maken hebben. "Laten we ergens een plekje zoeken waar we niem and storen, zegt Linda, met een blik op haar broer. Plaatsen te over op het strand. Linda heeft het die ochtend al ondervonden toen ze, net als de dag ervoor, buiten wilde ontbijten met haar vriend Fred, haar broer John en diens vriendin Els. "De zon was net op en er stond een koel briesje. We ontbeten met tropische vruchten, kraakverse toast, een eitje... zalig. Maar toen we het vanmorgen weer wilden doen, kon dat niet. Vanwege het kleine aantal toeristen werd er niet meer buiten geserveerd en moesten we naar binnen. Weet je wel, in zo'n gekoelde ruimte waarje bijna bevriest..." Maar dan, vergoeilijkend:

"Nou ja, zoiets vergeet je snel, want de mensen zijn bier allemaal ontzettend vriendelijk, Voig jaar kwam ik ook hiei in hetzelfde hotel. lK ben zo iemand die denkt: als ik het bier goed heb, waarom zou ik dan veranderen? Avontuurlijk ben ik wel, maar niet wat dit hetreft." Wel in de liefde? Ze lacht luid: "Nou, in zoverre dat ik Fred wel heb meegenomen op vakantie. Of hij mu, daar twisten we niet over. Maar dat wil niet zeggen dat we dag en nacht naast elkaar zitten of liggen..." (Ze lacht weer hardop). Net zoals nu, ik weet écht niet waar hij is. ik geloof dat hij is gaan zwemmen. Of misschien is hij wel gaan tennissen. We kornen elkaar straks wel tegen, denk ik." Hoe meet ik dat avontuurlijke dan uitleggen? Haar wenkbrauwen komen iets dichter bij elkaar. "Indertijd studeerde ik rechten. Toen kreeg ik een kans bij Sky Channel. Die heb ik gegrepen. Dat heb ik in één seconde, bij wijze van spreken, besloten. Op die manier ben ik avontuurlijk. Er moet telkens een nieuwe uitdaging zijn in mijn leven. Aanvankelijk had ik die studie trouwens willen afrnaken. Maar ja, toen kwam de TROS en uiteindelijk besloot ik door te gaan met televisie en die studie maar te laten zitten. Voorlopig of definitef... dat weet ik nog niet."

Een ober serveert ijskoude fruitpunch. Linda neemt genietend een slokje. Hilversum is ver weg. Het kost haar zo te zien enige moeite om haar gedachten bij het tv-wereldje en al de problemen die erbij horen te houden. Wel zegt ze resoluut: "Ik ga er niet op in of ik aanbiedingen heb gekregen van andere omroepen of stations. Wel wil ik je zeggen dat ik besloten heb om bij de TROS te blijven. Die heeft me altijd goed behandeld en kansen gegeven. ik heb dus niet te kiagen, beslist niet. En de sfeer daar bevalt me ook heel goed. Wat ik ook erg belangrijk vind, is dat ik er serieus word genomen; er wordt naar me geluisterd."

Ze gaat dwars op haar strandstoel zitten en krult haar tenen onder het witte zand. "Omdat enkele groten, zoals André van Duin en Ron Brandsteder zijn weggegaan, verwacht ik eerlijk gezegd ook dat ik een grotere kans krijg. Er komt meer tijd vrij voor amusement. Daarvoor kunnen ze mij gebruiken. Want in die ruim vijf jaar dat ik nu in dit vak zit, ben ik natuurlijk gegroeid. Ik heb meer ervaring gekregen. Ik ben niet meer de Linda die alleen voor tieners optreedt. ik ben volwassen geworden en ik wil ook over meer serieuze zaken praten." Dat kan, vindt ze, ook in de vorm van amusement. "Ik ben opgegroeid in een milieu waar altijd over amusement werd gesproken en daarin zal ik wel blijven hangen. Maar weet je, amusement Kan een heel emstige ondertoon hebben en bovendien... Het is zeker geen genre waarvoorje je zou moeten schamen." Gebruik je deze vakantie op Aruba om over deze dingen na te denken? Ze lacht al haar tanden bloot. ik zal je eens wat vertellen... In mijn - of liever onze, want het is ook Freds vakantie - doe ik helemaal niets! Ecbt niet! Met een taxi van het vliegveld hierheen, in het hotel blijven, van het strand genieten, lekker eten en drinken, uitrusten, beetje zwemmen, misschien surfen en dan straks met de taxi terug naar de luchthaven en naar Nederland. Mag toch wel, he?" Ze vervolgt: "Haast-je-rep-je hebben we op de dag van ons vertrek de spullen moeten inpakken. Op die laatste dag moest ik nog werken. ik dacht dat ik het echt niet meer volhield. Afgeknapt was ik, helemaal leeg."

Toch merkt ze dat nu, na een week, de kriebels alweer beginnen te komen. Tja, dat gevoel van een nieuw seizoen dat er weer aankomt. En nou we er hier zo over zitten te praten, vind ik het toch wel weer leuk om er aan te denken. Misschien hen ik wel besmet door het televisievirus." Lachend laat ze zich achterover vallen. In september start haar nieuwe programma Funny House, gebaseerd op het ook al in Nederland uitgezonden programma America's Funniest Home Video's. Linda: "Moet je eens denken aan al die mensen die tegenwoordig video's maken. Hun trouwpartij, de geboorte van hun kinderen, de vakantie, de diploma-uitreiking van bun zoon of dochter. Waar het nu om gaat, dat zijn de zogenaamde bloopers, de missers. Dat kunnen heel komische opnamen zijn. In Amerika is dat programma een waanzinnig succes, een echte Smash Hit, zoals ze het daar noemen." In haar agenda staat ook nog een familieprogramma voor opa, oma, vader, moeder, zoon, dochter, kleinzoon en kleindochter... noem maar op. Noem het maar een familieshow met ballet en muziek. Ongeveer zoals Ron Brandsteder deed. Het wordt groots opgezet. Met veel franje en gekke situaties. En natuurlijk verschillende mooie prijzen." Met nadruk voegt ze eraan toe: Ik ben nu zesentwintig jaar dus wordt het tijd dat ik ophoud met dat tienergedoe."

Betekent dat dan ook dat je nu aan een huwelijk met Fred denkt? "De bladen hebben er vol van gestaan dat ik trouwplannen zou hebben. Maar Fred en ik wisten er zeif niets van! We hebben het er ook nog niet serieus over gehad. Vroeger dacht ik: Linda gaat eerst haar studie afmaken. Dat was een vastomlijnd plan. Toen kwam Sky Channel en nu leef ik gewoon van dag tot dag. Ik maak geen vaste plannen voor de toekomst. Trouwens, Fred heeft het nu ook te druk met zijn winkels. Hij is diamantair. Misschien is-ie vandaag wel bezig geweest een leuke plek te zoeken voor een winkel op Aruba! Dat zie ik dan straks wel. Ik weet nu van mezelf dat ik geen type ben voor: huisje, tuintje, keuken, echtgenoot, kind en nog een Kind en een auto - om die filet te vergeten. Dus hoe de toekomst er uitziet... ik heb er zelfs geen idee van of ik dit werk over vijfjaar nog wil doen..." Je broer John wil beslist geen Bekende Nederlander zijn. En jij? "Ik heb er geen enkel probleem mee. Nee, ik ga niet veel uit. Maar dat is niet omdat ik bang ben dat mensen me herkennen of me misschien zelfs aanspreken. Dat vind ik helemaal niet erg. Maar ik ben gewoon graag thuis als ik vrij ben. Het liefst samen met Fred. En dat kan niet eens zo vaak als ik het wel zou willen. Voor John is het anders. Die zegt: mijn sterren moeten bekend zijn en ik moet bekend zijn bij de sterren. Daar om probeert hij zo min mogelijk op de foto te komen. Hij houdt ook niet van grote party's. John is een beetje een teruggetrokken persoon."

Dan vertelt ze wat haar jaren heeft dwarsgezeten. Vroeger, voordat ik voor de televisie werkte, werd ik altijd voorgesteld als de dochter van John de Mol; mijn vader dus. Dat begon me ontzettend de keel uit te hangen. ik was immers zelf iemand? lemand die je we! of niet aardig kunt vinden, maar in leder geval mee dan alleen de dochter van..." Daarom begrijpt ze haar Fred zo goed. "Die wordt nu weer voorgesteld ais de vriend van Linda de Mo!. Wat bezielt de mensen toch? Hij is gewoon Fred. Je zegt toch ook niet: dit is Fred die naast Karel Jansen, de melkboer, woont! Dan is het tijd voor de fotosessie. Linda loopt met de fotograaf mee naar verschillende lokaties in en rond het hotel. Spontaan neemt ze daarna afscheid van ons met drie zoenen. Linda de Mol is niet alleen een moole vrouw ze blijkt ook nog erg aardig te zijn...